Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

nerw wzrokowy

  • 1 nerw

    сущ.
    • нерв
    * * *
    ♂, Р. \nerwu 1. нерв;

    \nerw wzrokowy зрительный нерв;

    2. \nerwу мн. нервы;

    psuć (szarpać, targać) \nerwу трепать (мотать) нервы;

    3. (zacięcie) дарование ň, жилка ž;
    4. бот. жилка ž;

    ● grać z \nerwem играть с жаром (с воодушевлением)

    * * *
    м, Р nerwu

    nerw wzrokowy — зри́тельный нерв

    2) nerwy мн не́рвы

    psuć (szarpać, targać) nerwy — трепа́ть (мота́ть) не́рвы

    3) ( zacięcie) дарова́ние n, жи́лка ż
    4) бот. жи́лка ż

    Słownik polsko-rosyjski > nerw

  • 2 Sehnerv

    Sehnerv m nerw wzrokowy

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Sehnerv

См. также в других словарях:

  • wzrokowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany ze wzrokiem, umożliwiający patrzenie, widzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Organ wzrokowy. Zaburzenia wzrokowe. Nerw wzrokowy. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzrokowy — 1. «dotyczący narządu wzroku, oka, znajdujący się w oku» Nerw wzrokowy. Zaburzenia wzrokowe. 2. «odbierany, spostrzegany za pomocą wzroku; wizualny» Wrażenia wzrokowe. Halucynacje wzrokowe. Wzrokowa ocena odległości. ∆ psych. Pamięć wzrokowa… …   Słownik języka polskiego

  • nerw — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. nerwwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiązka włókien tworząca długą cienką nitkę przenoszącą bodźce czuciowe od narządów zmysłów do centralnego układu nerwowego (mózgu …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

  • razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… …   Słownik języka polskiego

  • razić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk VIIb, rażę, razićzi, raź, rażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} porażać, obezwładniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Razić piorunem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»